De tuin van mijn opa en oma
14 mei 2017
Moederdag, tja eigenlijk deden we hier thuis nooit zo veel aan. Uiteraard kochten we altijd wel iets leuks voor ons mam, dit deden we ook wel eens zomaar, want waarom dan perse op Moederdag? Zou beredeneerde we dan, je mocht je mam toch altijd wel verrassen met iets moois of liefs. Toch deden we een tikkie mee aan deze hype die ooit bedacht is door iemand. Toch gek, want je hebt dan nog wel een Vaderdag erna, alleen geen oma of opa dag of tante dag of iets in die trant. Want niet iedereen wordt of is moeder. Afijn het zal wel, mijn schoonmoeder vindt t dan wel leuk als de kinderen op visite komen, echt op die dag! Oke, meestal doen we dit ook wel, alleen de laatste jaren – die verplichtingen daar zijn we toch beetje mee gestopt. Gewoon langs gaan als je energie ervoor hebt, maar een andere x is ook helemaal prima. Mijn moeder heeft deze instelling al jaren, vandaar waarschijnlijk ook mijn gedachte hierover, haha.
Genoeg over Moederdag – nou nog eventjes dan – voor diegene die Moederdag wel “vieren”: een hele gezellige dag gewenst!!
Vandaag zit ik op mijn gemakje met mijn notebook in onze tuin. Onze prachtige tuin, heb ik dit al eens verteld. Mijn opa en oma hadden vroeger een enorme grote tuin langs het spoor, 60meter lang en 8 meter diep. Ze hadden er van alles, fruit en notenbomen, allerlei groenten, aardappels, fruit, bloemen, kippen etc. Het was heerlijk vertoeven hier. Toen ik nog klein was (erg lang geleden) beleefde we grote avonturen op die tuin samen met Ruud en opa, vlot over de sloot, visjes vangen in de sloot, helpen op de tuin, spelen over de paden. Heerlijk! Toen ik later (20+) zelf in Vlaardingen woonde ging ik nog steeds regelmatig naar hun tuin op visite en ging altijd met een fietstas vol groente, fruit en bloemen naar huis. Mijn studententijd heb ik eigenlijk nooit fruit, groente of bloemen in een winkel te hoeven kopen. Altijd had ik het vers van de tuin, ohja uiteraard ook de eieren. Wegens gezondheid die achteruit ging van mijn oma ging de laatste jaren opa er voornamelijk heen, enkel even voor onderhoud of wat te halen voor thuis. Kort erna kreeg ProRail een idee om de volkstuinen langs de rails plat te gooien en weg was de tuin, want ze gingen daar bouwen…iets…geen idee wat, want nu jaren later is er nog steeds niets gebouwd en eigenlijk is de tuin van mijn opa en oma met al hun herinneringen voor niets plat gegaan, erg jammer!
De style van de tuin van mijn opa en oma was hoe zal ik het omschrijven, gezellig, in elk hoekje wel wat. Vanwege de grote afmeting was er ook nog wel iets van structuur, een hoek waar de aardappels en bonenstaken stonden, aan het begin waren de kippen en konijnen, vlak erna de fruit en notenbomen. Bloemen groeide overal wel, juist dat maakte het gezellig. Je had wel paadjes en stukjes waar je wel of niet kon staan. Verder was het vol en ja zoals ik al schreef gezellig, sfeervolle tuin!
Ik hield er van, terwijl ik vroeger echt nog geen groene vingers had en ik hielp af en toe wel mee bij mijn opa en oma, dit hoefde eigenlijk nooit echt, ik was daar voor de rust en het genot en zo zijn mijn herinneringen ook ik kon daar echt tot rust komen en genoot vol elke minuut, elke seconde van hun tuin en van hun gezelschap!
Wanneer je deze gedachte even vast houd, vertel ik je later over onze tuin, mijn style (die je waarschijnlijk al raadt) en mijn gevoel in onze tuin!
Tot later!
Lieve groetjes, Monique